produtos

Directiva de baixa tensión (73/23/CEE) O produto FSC tamén cumpre coa directiva de baixa tensión, ou Directiva 73/23/CEE do Consello, do 19 de febreiro de 1973, sobre a harmonización das lexislacións dos Estados membros relativas aos aparellos eléctricos deseñados para ser utilizados dentro de certos límites de tensión, como se denomina oficialmente. Establece que "os aparellos eléctricos só se poden comercializar se, tendo sido construídos de acordo coas boas prácticas de enxeñaría en materia de seguridade vixentes na Comunidade, non poñen en perigo a seguridade das persoas, dos animais domésticos ou dos bens cando se instalan e manteñen correctamente e se utilizan nas aplicacións para as que foron fabricados" (artigo 2). A directiva de baixa tensión define unha serie de obxectivos principais de seguridade que os aparellos eléctricos deben cumprir para ser considerados "seguros". No contexto da directiva de baixa tensión, "aparello eléctrico" significa calquera aparello deseñado para ser utilizado cunha tensión nominal de entre 50 e 1000 V para corrente alterna e entre 75 e 1500 V para corrente continua. A directiva de baixa tensión publicouse orixinalmente no Diario Oficial das Comunidades Europeas o 26 de marzo de 1973. Foi modificada pola Directiva 93/68/CEE do Consello, que entrou en vigor o 1 de xaneiro de 1995, cun período de transición de dous anos. Durante o período de transición, un fabricante pode optar por cumprir as leis nacionais vixentes (do país de instalación) ou cumprir a directiva de baixa tensión (demostrada polo marcado CE e a Declaración de Conformidade). O período de transición rematou o 31 de decembro de 1996, o que significou que, a partir do 1 de xaneiro de 1997, o cumprimento da directiva de baixa tensión se converteu en obrigatorio (un requisito legal). Agora, todos os produtos electrónicos só se poden comercializar na Unión Europea se cumpren os requisitos establecidos na directiva de baixa tensión. Isto tamén se aplica aos armarios do sistema FSC.