Módulo detector de terra excitador GE IS200EGDMH1AFG
Descrición
Fabricación | GE |
Modelo | IS200EGDMH1AFG |
Información de pedidos | IS200EGDMH1AFG |
Catálogo | Marcos VI |
Descrición | Módulo detector de terra excitador GE IS200EGDMH1AFG |
Orixe | Estados Unidos (EUA) |
Código HS | 85389091 |
Dimensión | 3,2 cm * 10,7 cm * 13 cm |
Peso | 0,3 kg |
Detalles
ESPECIFICACIÓNS:
Número de peza: IS200EGDMH1AFG
Fabricante: General Electric
Serie: EX2100
Tipo de produto: Módulo detector de terra excitador
Número de canles: 12
Rango de entrada: 4-20 mA
Tecnoloxía: Montaxe superficial
Rango de tensión de modo común: ±5 V
Resistencia máxima do chumbo: 15 Ω
Corrente de saída analóxica: 0-20 mA
Temperatura de funcionamento: de -30 a 65 °C
DESCRICIÓN FUNCIONAL:
O IS200EGDMH1AFG é un módulo detector de terra de excitador fabricado e deseñado por General Electric como parte da serie EX2100 utilizada nos sistemas de control de excitación de GE. O módulo de detección de terra IS200EGDMH1 utilízase no control de excitación EX2100. É unha placa de formato de dobre ranura e dobre altura (6U) que se monta no bastidor do panel posterior de alimentación do excitador (EPBP). O detector de terra de campo detecta a resistencia de fuga de campo entre calquera punto do circuíto de campo do xerador e a terra, xa sexa no lado de CA ou CC. Un sistema simplex terá un EGDM e un sistema redundante terá tres. A localización dos EGDM móstrase na Figura 1. O EXAM, o módulo atenuador, detecta a tensión na resistencia de detección de terra e envía o sinal aos EGDM a través dun cable de nove condutores. O módulo EXAM está montado no módulo de alta tensión situado no panel auxiliar.
Nun control redundante, o conxunto de tres placas EGDM configúrase como Controlador (C), Mestre 1 (M1) e Mestre 2 (M2). A configuración de cada EGDM contrólase mediante un conxunto de pines de programa no conector P2. A información sobre que mestre proporciona o sinal de control á resistencia de detección no Módulo Atenuador envíase desde o DSPX, a través do EISB no bastidor do controlador, ao EGDM C. Ao recibir esta información a través da ligazón de fibra óptica, C alimenta o relé no Módulo Atenuador se M2 é o controlador ou o deixa sen alimentación se M1 é o mestre escollido. Ao mesmo tempo, envíase un sinal diferencial a M1 e M2 que indica o mestre escollido. Este sinal activa o xerador de sinal no mestre activo e selecciona a fonte de comandos de proba en cada módulo (M1, M2 e C). Agora, o mestre activo recibe un sinal de oscilador a través da ligazón de fibra óptica desde o DSPX a través do EISB que converte nun sinal positivo ou negativo de 50 voltios. Esta tensión de onda cadrada envíase por cable ao módulo EXAM e aplícase a un extremo da resistencia de detección.
O acondicionador de sinal recibe un sinal diferencial atenuado (10:1) da resistencia de detección no módulo EXAM. O acondicionador de sinal é un amplificador diferencial de ganancia unitaria simple cunha alta relación de rexeitamento de modo común seguido dun conversor A-D (VCO por oscilador controlado por tensión). O VCO alimenta un transmisor de fibra óptica. Os circuítos do acondicionador de sinal están alimentados por unha fonte de alimentación illada para manter a seguridade do persoal e dos equipos debido á alta tensión de modo común na resistencia de detección. O acondicionador de sinal pode medir o nivel de saída do amplificador de potencia conectando a terra o lado da ponte da resistencia de detección atenuada por orde da sección de control.
CARACTERÍSTICAS:
- A sección C do controlador recibe todos os sinais de programación e control das distintas fontes para determinar que módulo será o mestre. Tamén recibe o sinal do oscilador do DSPX para poder xerar un comando de proba en cada transición do sinal do oscilador.
- O comando de proba é un sinal de 250 ms de lonxitude que se pode redisparar en cada transición do sinal do oscilador (mesmo se o período do sinal é inferior a 250 ms).
- Este comando de proba envíase entón á sección de control de cada módulo (M1, M2 e C) para xerar un sinal de proba de 250 ms de duración en cada transición positiva do comando de proba. Este sinal non é redisparable e, polo tanto, as transicións deben estar separadas por máis de 250 ms antes de que se poida xerar outro sinal de proba.
- A sección de fonte de alimentación recibe 24 V CC do EPSM axeitado a través do EPBP (placa posterior). Mediante un conversor de CC a CC, convérteo en ±65 V CC (non illado) para o amplificador de potencia na sección do xerador de sinal, e +5 V CC (illado) e ±15 V CC (illado) para o acondicionamento do sinal.
- A saída do amplificador de potencia é unha fonte de tensión cunha impedancia de saída inferior a 1,0 ohmios. A tensión de saída é unha onda cadrada de ±50 voltios cunha corrente limitada a uns 80 mA e cun período de funcionamento normal de 5 segundos. Durante o funcionamento de proba, o período redúcese a 400 ms.